HOCALI ŞİİRİ
Ben Azeri Türküyüm, duy beni özgür dünya!
Mazlumsa Türk suskunsun, haçlıysa cazgır dünya!
Yeter artık yeter be çağdaş dünya, hür dünya!
Hocalı’nın yasıyla gök çıkar kara bağla!
Yüreğimde yangın var, yüreğim Karabağ’la!
Ne olduysa düşmanlar bir anda çıldırdılar
Göz diktiler yurduma, üstüme saldırdılar
Başımızı ezdiler, vurdular, öldürdüler
Görme dünya bu zulmü, bağla gözünü bağla!
Yüreğimde yangın var, yüreğim Karabağ’la!
Yaşlı, kadın demeden kanımıza girildi
Dağ gibi yiğitlerim kefenlere sarıldı
Yıkıldı minareler, camilerim vuruldu
Sahipsiz dualarım gök çıkar kara bağla!
Yüreğimde yangın var, yüreğim Karabağ’la!
Yakalanınca masum bir hamile Azeri
Üzerine saldırdı iki Ermeni eri
Biri karnını yardı, bebeği kesti biri
Utan artık insanlık ağla haline ağla!
Hocalı’da zulüm var, gök çıkar kara bağla!
Nice Türk’ün ölmeden mezarları kazıldı
Yüzleri parçalandı, derileri yüzüldü
Gül yüzlü yarınlarım kurşunlara dizildi
Cesetleri yükseldi yarıştı nice dağla!
Yüreğimde yangın var yüreğim Karabağ’la!
Dün Van’da, Erzurum’da, Ağrı’da akan kanlar
Bayraklaşan şehitler, soykırım gören canlar
Bugün de Hocalı’da yaşandı aynı anlar
Tekrar ettin ey tarih, gök çıkar kara bağla!
Yüreğimde yangın var, yüreğim Karabağ’la!
Suçsuz yere yurdumu basana lanet olsun
Zulme sessiz kalana, susana lanet olsun
Lanet olsun bebeği kesene lanet olsun
Matem et koca dünya, gök çıkar kara bağla!
Yüreğimde yangın var, yüreğim Karabağ’la!
Kenan Çarboğa alinti
Anasayfa 
