BUĞULU CAMLARA ADINI YAZDIM
gel artık dayanılmaz oldu yokluğun
gel yeter sensizlik seni çok özledim
yaralı kalbim sen gittin gideli
sen gittin ben yok oldum gecelerde
teselli olmuyor hiçbirşey
sensizlik ölüm bana
gel yeter bu karanlıklar bu çığlıklar yeter
hasretin tüter özlemin sarar
can küskün can yorgun
tükendim sensizliğin sessizliğinden
ağlıyor gözlerim ardından
umutlar tükenmeden gel
tut ellerimi yine eskisigibi
gel ne olur gel artık
hergece camda gözlerim
belki karanlıklardan gelirsin diye
buğulu camlara adını yazdım
seni şu yaralı kalbime nakış gibi işledim
elimde siğara beynimde sen
gel tüketme beni yalvartma gel yeter
bir delilik yaptırma bana
ne olur gel be gel....
ALINTI
Anasayfa 
