HERB BİTECEK...
Vaht keçecek, dövr edecek,
Kan-kadalı herb bitecek,
Yağıları kovacağık
bu torpakdan,
Mütlek geri alınacak
Şuşa, Ağdam,
Mütlek geri alacağık
Kelbeceri,
Laçını da,
Karabağa bütün yollar
açılacak.
Çekilecek ulu İsa bulağından
bulud, duman,
Herb bitecek, ağrıları
göynedecek
zaman-zaman...
Hamımızı incidecek, izleyecek...
Övladları helak olan
analarsa bu dehşete
dözmeyecek,
Daim ele olacaklar
yalkız, ağlar,
Ele oğul deye-deye
gözlerini
yumacaklar...
Herb bitecek... amma onun
üstümüzden
getmeyecek
kölgeleri...
Gören nece böyüyecek iller ile,
Memeleketin yüzler ile, minler ile,
yetim-yetim
körpeleri?..
Herb bitecek... bunu tekce
Allah biler,
Neyleyecek sevdiyini
kurban veren
sevgililer?..
Kelblerinde hesret, kübar,
Ne vahtacan kara geyib ağlayacak
nişanlılar?..
Hamısı da nakam-nakam kocalacak,
karıyacak...
Herb bitecek... çoh-çoh kanlı
yaraları
sarıyacak...
Tenzif, derman götürecek
zaman özü...
Herb bitecek... ağrıları
odlayacak
sinemizi...
Herb bitecek... amma heç vaht
şehidlerin göynekleri
kesmeyecek...
O mezarlar her gün bizi intikama
sesleyecek,
Onlar bizi and verecek bir
Allaha,
Aldanmasın millet daha...
Aldanmasın baha-baha, göre-göre,
Ne dahili, ne harici
düşmenlere...
Yeter bu halk, çoh inanıb,
çoh allanıb,
Herb bitecek... amma onun
bitmeyecek
sualları...
Vaht keçecek, dövr ötecek...
Kan-kadalı herb bitecek...
İnamım var bizim böyük kelebenin
gelişine...
Onda nece çıhacaklar
çoh hainler
el içine?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Hansı üzle onlar ahı?
Hansı üzle tıhacaklar,
Çöreyini bu torpağın?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Eşidirem üreyimin kerarını...
Hansı üzle kayıdacak
öz kendine,
Öz kendini koyub kaçan
ferariler...
Soruşuram tekrar-tekrar, döne-döne,
Ne hükukla, hansı üzle,
Yene veten deyecekler
bu vetene,
Veten satan vetensizler?..
Soruşuram döne-döne, tekrar-tekrar,
Hansı üzle üzümüze bahacaklar,
suyumuzdan içecekler,
kapımızdan keçecekler?!
Milletin dar mekamında
Oturub öz dükanında,
Oğurluk sakkız satanlar,
Fındık, püste, koz satanlar.
Bığı burma deleduzlar,
alverçiler,
Men onları bizim soydan
saymayıram
bundan bele...
Herb ötecek... bilmem ancak,
Hansı kebre koyulacak,
Halk acından saralanda,
Topdağıtmaz sarayında,
Her gün öpüb endamını,
göz-kaşını,
Öz ermeni aşnasını,
Gizli yerde yağ içinde
sahlayanlar...
Amma üzde millet deyib
ağlayanlar...
Herb bitecek, çekilecek
ağrıları, korhuları...
Amma heç vaht bitmeyecek
sualları, sorguları. alinti
Anasayfa 
